หมวดเนื้อหา:
แสงอาทิตย์ในเช้าวัตนใหม่ค่อย ๆ สาดส่องลงมายังพื้นเบื้องล่าง สายลมในยามเช้าผัดพากลิ่นหอมของพื้นธรณิน นกน้อยค่อยๆ ร้องรับยามเช้าอันสดใส หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นพลางสูดอากาศที่บริสุทธิ์ข้างๆ มีเด็กหนุ่มนอนหลับไหลไม่ได้สติ
อายูมิจ้องมองหน้าตาของเด็กหนุ่มที่นอนอยู่ข้าง ๆ หัวใจของหญิงสาวเต้นอย่างประหลาด ก่อนที่เธอจะค่อยโน้มหน้าไปใกล้กับหน้าของเด็กหนุ่ม ใบหน้าของพวกเธอห่างกันไม่ถึงคืบก่อนที่เธอจะรู้สึกเจ็บปวดที่หน้าปากมือของเด็กหนุ่มที่ตีหน้าผากของเธอ ก่อนที่เขาจะพลิกตัวนอนตะแคงไปอีกทาง “กินไม่ไหวแล้ว”
เสียงละเมอของเด็กหนุ่มทำให้หญิงสาวอดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ หากความรักครั้งนี้สามารถเป็นไปได้ในโลกจริงก็คงดี ทว่ามันก็คงเป็นได้แค่ความฝันเหมือนในโลกแห่งเกม เธอสบัดหัวเพื่อให้ตนเองหลุดจากความคิดคำนึงก่อนที่จะละสายตาออกจากเด็กหนุ่ม
อายูมิค่อย ๆ ออกจากเตนล์อย่างเงียบเชียบ หญิงสาวค่อย ๆ เดินทอดน่อง หญิงสาวพลางเรียกหน้าต่างสถานะขึ้นมาสำรวจ
เวลาผ่านไปไม่นานไบรท์ก็รู้สึกตัวตื่นขึ้น แสงอาทิตย์ที่ส่องโดนตัวของเด็กหนุ่มทำให้ไบรท์รู้สึกหงุดหงิด เขารู้สึกว่าตัวของตนเองเริ่มรู้สึกเหม็นเหมือนกับคนที่ไม่ค่อย ๆ ได้อาบน้ำ “นี้ นี่ออกแบบเหมือนว่าเราอยู่ในโลกจริงเลยนะ “
เขาบิดขี้เกียจก่อนทีจะเดินหาลำธารเพื่อจะได้ชำระล้างร่างกาย เพียงไม่นานไบรท์ก็มาถึงยังลำธาร ทันใดนั้นเองสายตาเจ้ากรรมก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวผิวพรรณขาวผ่องเป็นกำลังอาบน้ำอย่างสบายใจอยู่ลิมลำธาร พร้อมกับพวกสไลม์จำนวนนึงที่กำลังเฝ้าเจ้านายของมันไม่ห่าง เดิมทีไบรท์คิดว่าพวกสไลม์คงจะบอกอายูมิว่ามีคนเข้ามาไกล้ แต่ว่าพวกมันกับไม่ได้ทำ
เดิมทีไบรท์ก็อยากจะสงเสียงบอก ทว่าเขากับไม่ได้ทำ ไบรท์ปล่อยให้หญิงสาวอาบน้ำตามต้องการแล้วคอ่ยๆ เตรียมตัวจะผละจากไป ทว่าเขาก็ได้ยินเสียงเจ้าหล่อนถามขึ้น “ไม่อาบน้ำยังงั้นหรอ”
เขาหยุดฝีเท้าแล้วหันกลับไปมองอย่างฉงน “นี่เธอรู้อยู่แล้วหรอว่าฉันมาที่นี่”
“ใช่ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ แต่ว่าฉันแค่แปลกใจเฉย ๆ ว่าทำนายไม่ลงมาอาบน้ำ นายไม่รู้สึกเหนียวตัวหรอ ฉันรู้สึกเหนียวตัวมาก ๆ”
ไบรท์ได้ยินดังนั้นเขาจึงคอ่ย ๆ เดิน เข้าไปยังลำธารก่อนที่เขาจะกล่าวขาลงไปในน้ำที่แสนเย็นสบาย “เธอไม่โกรธหรือไงที่ฉันมาดูเธอ”
อายูมิเลิกคิ้วขึ้นก่อนที่จะตอบคำถามของเด็กหนุ่มตรงหน้า “นายคิดมาก ยังไงนี่มันก็เป็นโลกเกมนะ
‘ไม่ใช่หรอก ฉันว่าเธอนี่แหละคิดน้อยไป’ ไบรท์คิดหากแต่ไม่ได้กล่าวออกไป เขามองร่างกายของหญิงสาว อันที่จริง เธอก็สวมเสื้อผ้าเหมือนทุกทีนี่แหละ
อายูมิมองหน้าของเด็กหนุ่ม หญิงสาวยิ้มในใจพลางคิด ‘ถ้าไม่ใช่นายฉันก็ฆ่าทิ้งไปแล้ว’
หลังจากที่พวกไบรท์อาบน้ำแล้วกินข้าวเรียบร้อยแล้ว พวกเขาจึงตัดสินใจเดินทางกลับเมืองเริ่มต้น
- เข้าสู่ระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็น