หมวดเนื้อหา:
หลังจากที่ไบรท์เอาชนะโอราได้ เขาก็รอรับรางวัล หนึ่งชั่วโมงหัวหน้าของกิวพยักษ์ขาวประจำเมืองเริ่มต้นก็มามอบรางวัลให้ไบรท์
อันที่จริงเขาก็ไม่อยากที่จะรับรางวัลที่ได้จากศัตรูหรอ แต่ว่าเขาก็อดที่จะรับไม่ได้ หลังจากที่เขาได้มันแล้วไบรท์ก็ไม่คิดจะสนใจของที่อยู่ในกล่องสี่เหลี่ยม ไบรท์ตัดสินใจเก็บมันเข้ากระเป๋ามิต ิ ก่อนที่ไบรท์จะเตรียมตัวไปยังจุดนัดพบ
ก่อนที่ไบรท์จะออกจากสนามประลอง ไบรท์ก็ได้รับข้อความจากพวกอายูมิ และข้อความจากวารีและวาตะ ทำให้ไบรท์ตัดสินใจให้วารีและวาตะไปหาพวกอายูมิ
หลังจากไบรท์ส่งโปรไฟล์ของพวกอายูมิให้แล้ว ไบรท์ก็เตรียมตัวเดินออกจาก
สนามประลอง ง
ระหว่างที่เขาเดินตรงไป ไบรท์ก็สังเกตว่าทุก ๆ คนที่เจอเขานั้นต่างก็รีบหลบ เหมือนกับว่าจะกลัวอะไรอยู่ ‘คงไม่ใช่อย่างที่คิดหรอกนะ’
ถ้าเขาคิดไม่ผิด พวกกิวพยักษ์ขาวคงส่งคนมาเก็บเขาแน่ ๆ ‘ไม่เป็นไรยอมโดนสักครั้งก็แล้วกัน”
ไบรท์เดินเข้าไปในตรอกก่อนที่เขาจะตะโกนขึ้น “แน่จริงก็ออกมาสิวะ”
ความเงียบเชียบทำให้ไบรท์เริ่มไม่แน่ใจ ก่อนที่เขาจะเดินจากไปไบรท์ก็ได้ยินเสียงคนกำลังพูดคุยกัน
“มันรู้ได้ยังไง” เสียงผู้หญิงคนนึงกล่าว
“ฉันว่ามันไม่รู้หรอก” เสียงของผู้ชายอีกคนกล่าว
“ฉันว่าพวกเรารอดูก่อนดีกว่า”
ถึงแม้วาคนทั้งสามจะพูดเบาสักแค่ไหน แต่ว่ามันก็ไม่สามารถปิดบังไบรท์ได้ื ไบรท์ยิ้มขึ้นก่อนที่จะกล่าว “ฉันฝากคำไปบอกหัวหน้าของกิวพวกแกหน่อยนะว่า ฉันจะยอมใให้พวกแกฆ่าครั้งนึงแต่ว่าถ้าต่อไปพวกแกยังเล่นไม่เลิกอีก ฉันจะไปเด็ดหัวของหัวหน้าพวกแก’
ไบรท์ไม่แม้แต่จะสนใจอะไรอีก หลังจากเขาดวนเสร็จไบรท์ก็รีบสาวเท้าไปโรงแรมที่เขานัดกับพวกอายูมิไว้ในทันที ก่อนที่เขจะออกนอกเกมไบรท์คิดว่าพวกเขาจะนัดเวลากับอายูมิเสียก่อน
“เก่งไม่เบาเลยนี่” เสียงของผู้เล่นบางคนพูดกับไบรท์ เขาแค่ยิ้มตอบเท่านั้น โรงแรมสำหรับผู้เล่นใหม่นั้นอยู่แค่นิดเดียว ทำให้ไบรท์รีบเดินก่อนที่เขาจะเก้าเท้าเข้าไปในโรงแรม ไบรท์ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างทลุร่างกายของเขาไป
“ผู้เล่นไบรท์ถูกสังหารทำให้ผู้เล่นไบรท์ต้องรอเกิดใหม่อีกสองชั่วโมงค่ะ”
ทางฝั่งของอายูมิกับเทพแห่งดาบ ณ โรงแรมเมืองเริ่มต้น
“โดนฆ่าไปแล้วละ” อายูมิพูดพลางค่อย ๆ ตักข้าวเขาปากอย่างช้า ๆ
“มันก็แน่นอนอยู่แล้วล่ะ คงเป็นกิวนักฆ่าอีกตามเคย” เทพแห่งดาบพูดก่อนที่จะพยายามจับสไลม์ที่อยู่บนหัวของอายูมิ
“รู้งี้เราน่าจะไปรอไบรท์นะ”
“ฉันว่าไม่ต้องหรอกน่า ยังไงเจ้านั่นก็ยอมให้โดนข้าอยู่แล้วละ” อายูมิกว่าพลางหยิบสไลม์ตัวสีฟ้าลงมาให้เทพแห่งดาบ
“ว่าแต่นายไปลดอายุตัวเองให้เท่ากับโลกแห่งความจริงด้วย” อายูมิพูดพลางส่งสไบลม์ตัวสีฟ้าให้กับเทพแห่งดาบ
“เออได้ เดี๋ยวฉันจัดการให้หลังจากออกจากเกมนะ ว่าแต่ไบรท์จะรู้ได้ไงว่าพบกเราจะเข้ามาในเกมเมื่อไร”
อายูมิได้ยินแบบนั้นเธอจึงยิ้ม “ไม่ต้องห่วงหรอ ไบรท์นะคิดทุกอย่างไว้หมดแล้วล่ะ”
ก่อนที่พวกเขาจะได้คุยกันต่อ อายูมิก็เหลือบมองหญิงสาวสองคนกับเด็กอีกหนึ่งที่มองพวกเขาอยู่ ก่อนที่เธอจะกวักมือเชินให้พวกเขามาที่โต๊ะอาหาร
- เข้าสู่ระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็น