คุณอยู่ที่

บทที่ 10 before begining

เขียนโดย nuttapol เมื่อ อังคาร, 04/26/2022 - 15:42
Share

หมวดเนื้อหา:

 

    อากาศที่แสนเย็นสบายต้นไม้ที่พิ้วไหวตามกระแสนลมราวกับว่าตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง  ไบรท์มองรอบ ๆ ที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าอย่างไม่เชื่อสายตา โดยมีเด็กสาวที่เลี้ยงสไลม์กำลังเดินนำหน้า ข้างหน้ามีสไลม์สีฟ้าจำนวนสามตัวเดินไม่ห่าง

    “นี่อายูมิเกมนี้นี่คนออกแบบดีจริง ๆ นะ” 

    อายูมิไม่แม้จะหันกลับมามอง แต่ถึงอย่างนั้นเธอกับพูดตอบโดยที่สายตาไม่ละจากเบื้องหน้า “ใช่ ฉันถึงชอบเล่นเกมนี้มากกว่าเกมส์อื่น ๆ”

    “เกมแบบ open world นี่มีเยอะแยะแต่คงไม่มีเกมส์ไหนทำได้ดีเหมือนเกมนี้สินะ” ไบรท์พูดพลางมองสภาพแวดล้อมเบื้องหน้าอย่างไม่กระพริบตา

    “ใช่นี่นายไม่เคยเล่นเกมส์แบบนี้เลยหรอ”

    ไบรท์พยักหน้ารับ “ใช่ เกมนี้เป็นเกมแรกเลยล่ะที่ฉันเล่น” 

    อายูมิพยักหน้าเข้าใจ พลางรีบเร่งฝีเท้าอย่างรวจเร็วขึ้น ความเร็วของอายูมิทำให้ไบรท์รู้สึกเหนื่อยอย่างยิ่ง เหงื่อของเด็กหนุ่มออกเต็มใบหน้าเวลาผ่านไปไม่ถึงสามสิบนาทีอายูมิก็หยุดเดินพลางพูดกับสไลม์ของเธอ

    “เอาล่ะ อิจิ นิ ซัง เตรียมตัวออกล่าได้เลย” สิ้นคำกล่าวสไลม์ทั้งสามก็หาออกไปจากสายตาของไบรท์อย่างรวจเร็ว 

    ผ่านไปไม่นานอายูมิก็หันกลับมามองไบรท์พลางพูด “เป็นไงบ้างเลเวลขึ้นหรือยัง”

    “ไม่นี่” ไบรท์พูดพร้อมกับมองไปยังภาพเบื้องหน้าที่มีมอนสเตอร์ชนิดต่าง ๆ เดินไปเดินมาโดยที่ไม่มีความกลัวเกรงต่อมนุษย์สองคนที่ยื่นอยู่ไม่ห่าง

    “มันจะเป็นไปได้อยังไงกัน เลเวลของฉันอับเป็นยี่สิบแล้ว”

    “แปลกจัง หรือว่าเพราะเธอเป็นหัวหน้าระบบมันเลยเอาประสบการณ์ไปให้เธอ”

    อายูมิส่ายหน้าปฏิเสธความคิดของไบรท์ “ไม่น่าจะเป็นไปได้”

    “หมายความว่าไง” ไบรท์หันขวับทันที จากที่เขาสังเกตน้ำเสียงของอายูมิไบรท์ก็พอจะทราบได้ทันทีว่าเธอนั้นไม่ค่อย  มั่นใจในความคิดของตัวเองสักเท่าไร

    “ฉันไม่เคยรับใครเข้าปาร์ตี้ ฉันเลยไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไร แล้วอีกอย่างนึงนะ ฉันเลี้ยงมอนสเตอร์ไว้หหลายตัวด้วย”

    “ถ้ายังงั้นฉันว่าฉันไปล่าด้วยดีกว่า” ไบรท์พูดและลุกขึ้นจากพื้น 

    เมื่ออายูมิเห็นอย่างนั้นเด็กสาวจึงพูดกับไบรท์ “ดีเหมือนกัน ฉันก็เบื่อแล้วล่ะ งั้นพวกเราใช้ที่นี่เป็นจดนัดพบก็แล้วกัน“”

    สิ้นคำกล่าวอายูมิก็หายไปในทันที 

    “นี่สินะความเร็วของพวกเลเวลยี่สิบ” ไบรท์พูดพลางมองไปยังเบื้องหน้าที่มีมอนสเตอร์ต่าง ๆ กำลังมองเขาอยู่ 

    “ถ้างั้นเราก็มาเรียนกันเลย”